Perşembe, Aralık 25

Yağmurun Elleri Beni Rahat Bırak


Tüm geçmişi silip götürecek bir güç var mı acaba?Yavaş yavaş ve ağır ağır yok olduğunu düşünüyorum da geçmişimin,çok korkunç olurdu.Hani şu meşhur filmdeki gibi .. Sunshineeeeee!!!!
Sakın gitme geçmişim beni terkeme.Acılar ve öğrendiklerim sen de saklı.Silik bir fotoğraf karesi olma sen de.Yanan mumlar gibi akıp gitme.
Fakat;anılar br fotoğraf karesi gibi silinip gidiyor.Yağmur kendi elleriyle alıp götürüyor onları.
Bomboş geçen haaytın acısı nereden çıkar ki? Bunu bi bulmak lazım.
Yağmur hayatı da alıp götürmeden farkında olmak lazım.Şuan son ihtiyacım olan şey camda şıp şıp eden yağmur damlaları.Çünkü içimde,akan damlalarla kayıp yok olmaya müsait kabuklar var. Belki de tek ihtiyacım olan şey cama vuracak yağmur damlalarıdır.Yalnız o kabukların altında akıp gitmeye yüz tutmuş,arkasından ağlayacağım bir şeyler de var.Ve bu yüzden yağmurun elleri benden uzak dur.Yaralara razıyım,yeter ki; hiç bir gülüşle arıtamayacağım bir keder bırakma arkandan.

Hiç yorum yok: