Aramızda ne var ne yok bunu düşündüm. Artık eskisi gibi söylemiyorum.Deltası değiliz ömrün.Sonunda aynı yere varmıyor yolumuz.Bir zamanılar sen vardın,ben vardım ve biz olmuştuk.O zaman herşey olağanüstüydü.Bulutlardaydık,düş mekiğimiz falan vardı hatırlarsan.Birlikte kahvaltı yapar,film yada lost izler kahve ve ot içer ve uyurduk.Herşey düşlediğin gibimiydi bilmiyorum ama güzeldi.Sonra neler oldu tarif edemiyorum ama bana birşeyler oldu.Nasıl oldu anlayamadan,bu tarif edemediğim şeyler sana çok koymuş olacak ki aramızdaki bağ birden kopuverdi.Zaten aramızda ne var ve ne yoktu ki?Yine de hiç ummazdım böyle dönüp gideceğini. Böylece bir kez daha anlıyorum zaten sayılı günlerden geçtiğimizi.Galiba şanssızdık.Şimdi sen o yolda ben bu yolda ilerliyoruz her nasılsa. Her nasıl olabiliyorsa sen başka bedenlerde bulabiliyorsun telafiyi. Ummazdım...
Yalnız şu var ki;bazı geceler ışığımı kapatıp yıldızlara baktığımda ilk karşılaşmamız,ilk buluşmamız geliyor aklıma. Ve bir üstadın ''Sevda Sözleri'' ,sonra bir de sesini duyuyorum kulağımda ve biraz ağlıyorum o kadar.Uykum gelip yatağa yattığımda bir kaç dakika içinde dalıp gidiyorum. Rüyalarımı boşver...
Ve sabah oluyor ve sonra yine akşam ve sonra yine sabah. O akşamlardan bazılarının bazı anlarında,geliyor ve gidiyorsun usulca. İşte artık seninle aramda böyle bir şey var. Ve sanırım artık aramızda da böyle bir şey var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder