Çarşamba, Nisan 22

Bir garip gün

Aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim
Elimi kolumu nereye koyacağımı bilemiyorum bazen.Kesip atasım geliyor uzuvları.Ama bu birilerine haksızlık olur elbet.
Uzun bir aradan sonra bugün,taşlı yolun yanından geçtim..Anahtarı fırlatıp attığın an geldi aklıma,sonra bir sarılış..Orası içler acısı. İşte yine öyle olmasın diye bir şey yaptım. Telefonla konuşuyormuş gibi. Etrafıma hiç bakmadım. Yollara,taşlara,ağaçlara...Bakmadım işte. Ve oldu galiba,ilk defa.

Hiç yorum yok: