''bir portakal kokusudur saran içini. nereden geldiği de meçhul. ama hoşlandım. tam iş aramak için dışarı çıkacağım şu saatte'' diye başlamış bay plastik. Yazarken 'i' si yok ama okurken zevkle söylenir o gözükmeyen harfler.
Dün sabah yine erkenden kalktıktan sonra süpersonik bir kahvaltı öncesinde kas geliştirme çalışmalarını yaparken portakal kokusuyla uyanışa geçmiş olmalı ki günün geri kalanı iş bulma çabaları içinde geçmiş gibi gözüküyor. Pöh. Ne anlatım ama!
Akabinde yine aynı şey oldu. Parmaklarım o kadar uzun ve heyecanlı ki klavyenin tuşlarına basarken,olur olmadık yerlere değiveriyor ve bir anda yok oluyor tüm paragraf. Ne oluyor nasıl oluyor nereye gidiyor anlamıyorum.Geri tuşuna bastıkça geri kalan paragraflar da yok oluyor bu sefer. Geçmişi olmayan kızı anımsatıyor bu bana. Ama kaliteli bir sayfa burası.Bu tür tehlikelere karşı yazılanlar saniyesinde kaydediliyor ve kayıtlardan bulabiliyorsun o yok olan paragrafları.Böylece parmaklarımı dizginlemeyi de beynime giden diğer emirler arasına sıkıştırdıktan sonra devam ediyorum algılarımdan su gibi döküldüğünü hissettiğim kelimeleri bir araya getirmeye.
Aylar geçiyor,aradaki tek fark uyanma saatlerim. 2 ay öncesine kadar öğleden sonra 3lere kadar uyurdum.Şimdiyse en geç sabah 10 da ayaktayım.Çünkü artık sabahlayamıyorum.Geceleri uykum geliyor.Trt'nin belgesel kuşağını izleyemiyorum.Hem ağlamıyorum da... Daha büyük bir boşluk bu sefer. Nisan stresi sardı bir yandan orası ayrı,ama yaza yaklaşırken bir heyecan olurdu eskiden. Yok şimdi. Reklam müzikleri indirip bir kadeh şarap içip hayatı sevebilmeye başladım. Bu tehlikeli bi durum olsa gerek. Belki de kendini bu zamana ait hissedememektir. Belki hala Eylül Akşamı'nda kalmışımdır veya sıcak ve yıldız dolu Ağustos gecesinde.
Yada ilerde bir zamanda,kimbilir belki gün gelir ve bir portakalı paylaşmaya bağlarız filmin sonunu.Ve sürgündeydik deriz,aynı o gün ki gibi...
-Ne zaman portakal suyu içsem ya da kokusunu duysam bir ferahlama gelir bana.Evet portakal iyidir. Herşeyiyle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder