Çıtayı fena yükselttik bu sefer.
Birileri ışık hızıyla öne geçiyor.
Birileri geride kalıyor.
Dün çok sevilirken,bugün gözden düşmüş,yarın,dünden daha çok sevilmiş,ve ertesi gün en terkedilmiş buluyorum kendimi.
Her şey deli gibi çırpınıyo ya hani,bir üst basamağa çıkmak hayatın anlamı,bu sefer çıtayı fena halde yükselttim. Yine tökezleme yine düşme yine takılma yine sarsılma yine acı yine sarhoş yine geri sar yine senden uzak kalmanın zamanı...
Bir üst basamak yine çok uzak. Yine benden uzak kaldın.Yine masumiyeti kaybettik. Yine yine yine... Ağlama artık bu gidiş hem gidiş hem kalıştır ikimiz için de,desen. Birileri dese,demez değil mi? Soru işaretlerim can çekişir böyle benim.
Neden hep suskunsun? Sorular sorunca dersin ki,neden çocuksun neden büyümezsin?
elimde cevabım yok!Olsa neye fayda, yüzün bana dönmez ki..
Çıtayı fena yükselttim,yeniden tırmanmak o kadar zor olacak ki belki hayatım boyunca bir daha çıkamam. Meşhur cinayetlerden birini beğenirim kendime. Paylaştıkça büyüyor hissinin yok oluşunu izlerken geceyi yırtarım şafağa doğru. Sonra birileri gelir,birileri farkeder birileri farketmez,birileri acı getirir,birileri terk eder,birileri dokunur,birileri güler ama asla birileri boynumu senin kadar değerlendiremez
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder