Bir piç kadar kayıtsız olabiliyoruz artık.Kitapta bahsedilen piç kadar düzensiz mi bilmem ama eksik olan şeyler aşikar..Sana halini soramıyorum,artık yeni bir yoldasın.Bu yüzden susuyorum.Korkunç acılardan geçtik,yangınlardan..Artık yeni sulardayız.Bana halimi sorma,anlatamıyorum.Karşına geçip gözbebeklerinin içinde kendimi görürken cümle kurabilme yeteneğimi kaybettim.Bu yüzden suskunum.On mevsimler geçse belki rahatlarız.Çiçekler gibi açarız,ben mavi elbisemi giymişken sen de şarap şişesini alırsın.Ruhumuzun derinleri nehirler gibi taşar yine,kumsalda sabahlarken,birlikte üşümeyi göze alıp denize gireriz...Bir kez daha sadece kendi aşkımıza değil birbirimizin aşkına da saygı dıyarız...Rüyalar anlatıyor bize herşeyi.Yaşadığımız yeri zorunlu kalmadıkça terketmeyiz ve belli bir kilonun altına indikten sonra sana uçmayı öğretebilirim.Tıpkı o sıcak yaz günündeki gibi.En çok o zaman yaklaşmıştık yükselmeye.En huzurlu gündü...İlk gündü.Ve artık ardımdan kapıyı sert bir şekilde kilitlemezsin,böylece ben de rahat bir şekilde geri dönebilirim ve böylece acılar akar gider.Her piç sır tutabilir.Ben sana sırrımı verdim,sen beni aldın sakladın,ölümüne dek...Ölümünle sonsuzlaşan bir sır...
Yeniden bir aradayız.Yeniden. Güneşler açınca hava kararınca,fakat meçhul bir aradayız.Dar bir sokakta ilerliyoruz.Ben bir yarıştayım,sana ulaşmak için taşlara sağlam basmalıyım...Dar sokakları severim.Eskiyi hatırlatır.Eski insan ruhunu,hakikati...Ve biz eskiyi severiz,tarih kokan mısraları da. Göz yaşartıcı etkisine rağmen şiirleri severiz biz ve yeniden şiirler okursun gözlerimde kendini bularak..Soğukta da olsa uçarız yeniden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder