*

Şimdi burda gök gürlüyor yine.Yağmur günahlara yağar derler. Öyle inandım. Yağsın diyorum,en çok bana yağsın. Hakettim. Yağmurla ilgili inandığım çok şey var. Silip süpürür acıları derler,buna da inandım. Hep yağsın diyorum içimden. Tüm acıları silsin süpürsün,çöpçüler gibi.Temizlesin mümkünse içimi..
Masumiyetimi kaybettim demiştim bir kez. Hayır kaybetmedin bu yüzden seni bırakmıyorum ya zaten demiştin. İnat etmiştim her zaman yaptığım gibi. Gördüğün kişi ben değilim ki diye bağırmıştım sana içimden. Hepsi inadımdandı,bütün mahvolmuşluklar..
Yağmurun elleri yaprak yaprak açtırır derler,ilk yaz nasıl açtırırsa,ilk gülünü gizem dolu hünerli bir dokunuşla. Yine inandım ve doğruydu,evet bütün güllerden derin bir sesi var gözlerinin.
Ama yağmurun elleri beni rahat bırak demiştim yine o inatla.Şimdiyse her solukta sonsuzluk ve ölüm...