Cumartesi, Aralık 20

Yalnızlığım;Yaşamak zorunda olduğum beraberliğimsin

Her gece saat 3 ve 4 arası ağlamanın bağımlısı oldum.Gecelerimi bıçak gibi kesen,her yanıma ağrılar sokan mideme kramplar girdiren,gündüzlerimi yüksek dozda uyuşturucu verilmişim gibi hissizleştiren,monotonlaştırıp uyuşturan bu hissin bağımlısı oldum.
''Ben kendi kendimin erkeğiyim,yani ne zaman öğreneceksin.Senin bir erkeğin var ama benim de ihtiyacım var yanıp tutuşmaya.Arada fark yok sonunda yalnız kalacaksam eğer.Yine de ben evimde yetiştirdiğimden çekmeyi tercih ederim.''

Hiç yorum yok: